Podsumowanie miesiąca: październik 2017

Podsumowanie miesiąca zacznę tradycyjnie: nawet nie wiem, kiedy minął mi październik. Z czytaniem było przeciętnie, ale całkiem sporo działo się w kwestiach okołczytelniczych: miałam urodziny, co niedługo zobrazuje październikowy stos książkowy i przygotowałam wyzwanie, które jak na razie ma się bardzo dobrze (i mam nadzieję, że tak zostanie). Udało mi się też nawiązać nową współpracę recenzencką, ale niech nazwa wydawnictwa na razie pozostanie moją słodką tajemnicą ;) Generalnie jestem nią zachwycona i bardzo, bardzo, bardzo się z niej cieszę ;)

W październiku przeczytałam sześć książek, co jest przeciętnym wynikiem w zestawieniu z moimi „osiągami” z poprzednich miesięcy, ale dalej plasuje się ponad normą, którą chciałam utrzymywać, więc jestem zadowolona. 

Październikowe lektury:

1. Księga cmentarna, Neil Gaiman
2. Dzieci czasu, Adrian Tchaikovsky
3. Wyzwolenie, Ian Tregillis 
4. Biało-czerwony. Tajemnica Sat-Okha, Dariusz Rosiak
5. Buntowniczka z pustyni, Alwyn Hamilton
6. Zdrajca tronu, Alwyn Hamilton

Jak zwykle zestawienie zostało zdominowane przez fantastykę i obcojęzycznych autorów. Jedyny wyjątek stanowi biografio-reportaż o polskim Indianinie, który w dodatku nie wypadł zbyt dobrze. Chociaż na upartego mogłabym przytoczyć jeszcze dwie pozycje z polskimi akcentami. W końcu Adrian Tchaikovsky to tak naprawdę Adrian Czajkowski, urodzony w Wielkiej Brytanii syn polskich emigrantów, który stworzył pseudonim artystyczny, aby ludziom łatwiej wymawiało się jego nazwisko. Z kolei w Księdze cmentarnej jedna ze scen rozgrywa się w Krakowie – naciągane, ale jest!

Najlepsza książka... Księga cmentarna/Dzieci czasu

Najgorsza książka... Biało-czerwony. Tajemnica Sat-Okha

Największe zaskoczenie... Dzieci czasu

Największe rozczarowanie... Biało-czerwony. Tajemnica Sat-Okha

Nie umiem zdecydować, czy bardziej podobała mi się Księga cmentarna, czy może jednak Dzieci czasu. Są to dwie zupełnie różne powieści, a jednak obie mają w sobie coś, co sprawiło, że z przyjemnością zagłębiałam się w obie historie. Książka Gaimana jest urocza i naprawdę mądra, z kolei SF w wykonaniu Tchaikovsky'ego porywa oraz zachwyca kreatywnością i inteligencją autora. Sam pomysł stworzenia z pająków inteligentnej rasy jest tak zaskakujący, że książka bez najmniejszych wątpliwości zdobyła laur „największego zaskoczenia”. 

Niestety zawiodłam się na reportażu/biografii Sat-Okha, ponieważ spodziewałam się czegoś barwnego jak cała postać polskiego Indianina, a dostałam nudne, chaotyczne zestawienie dat i wzajemnie wykluczających się szczegółów. Brakowało mi polotu i pomysłu na to, jak przedstawić historię Supłatowicza. Szkoda, bo z pewnością był potencjał i były możliwości.

W październiku zakończyłam też przygodę z Wojnami Alchemicznymi i chociaż Wyzwolenie nie było wielkim odkryciem tego miesiąca i wypadło słabiej niż drugi tom, to nadal jest to solidne zakończenie trylogii, którą spokojnie mogę polecić (nawet jeśli początki były trudne).

Ostatecznie skusiłam się też na debiutancką powieść Alwyn Hamilton oraz jej kontynuację – Zdrajcę tronu. Buntowniczka z pustyni mile mnie zaskoczyła, jako że Hamilton miała pomysł i koncepcję na rozwój fabuły i postaci, a co równie istotne – potrafiła wprowadzić plany w życie. Podoba mi się, że autorka bawi się stereotypami i bez skrupułów je niszczy, dzięki czemu dodaje powieści świeżości. Do tego pisze z sensem, ma zgrabny styl i w ciekawy sposób rozwija historię. Nawet jeśli główna bohaterka jest irytująca, a książka ma kilka wad i bubli, to ostatecznie jest to zaskakująco przyjemna lektura. A Zdrajca tronu jest jeszcze lepszy. Ba, pod pewnymi względami dużo lepszy, więc z pewnością sięgnę po kolejny tom.

I na koniec kilka statystyk:

Liczba przeczytanych książek: 6

Liczba przeczytanych stron: 2421

Średnia liczba przeczytanych stron: 78

Liczba napisanych postów: 9

Liczba napisanych recenzji: 5

Oprócz recenzji w październiku pojawiły się też dwa posty okołoksiążkowe – pierwszy  powstał z okazji piątku 13-ego i przedstawiał 7 największych pechowców w literaturze, a drugi opisywał pięć propozycji strojów halloweenowych zainspirowanych postaciami z literatury.

No i 30 października ruszyło wyzwanie czytelnicze #książkowyalfabet! Jak na razie uczestnikom świetnie idzie i myślę, że wszyscy dobrze się bawimy, chociaż niesamowicie frustruje mnie fakt, że jeszcze nie zrobiłam zdjęcia, na którym umieściłabym wszystkie książki. Wiecznie o czymś zapominam. Pół biedy, gdy jest to tylko jedna pozycja, ale gdy robi się z tego pięć czy sześć książek, to już boli. Tak czy siak na razie jest fajnie, chociaż mam już pewne wnioski, np. następnym razem nie będę robić wyzwania jesienią, gdy tak trudno o dobre światło na zdjęcia. Czego by nie mówić, przy sztucznym oświetleniu już nie wyglądają tak ładnie. Gdyby ktoś jeszcze był zainteresowany dołączeniem lub po prostu chciałby zobaczyć dotychczasowe efekty zabawy, to zapraszam ;) Sprawdźcie #książkowyalfabet na Instagramie i Facebooku ;)

A Wam jak minął październik? Jesteście usatysfakcjonowani liczbą przeczytanych książek? Możecie mi coś polecić albo kategorycznie odradzić? Dajcie znać!