Czytelnicze podsumowanie 2016 roku

Czas na podsumowanie minionego roku. Jak pewnie część z Was pamięta, założyłam tego bloga kilka lat temu, potem go porzuciłam na kilka kolejnych lat, by pod koniec maja znów zacząć pisać. Niezwykle cieszę się z decyzji o powrocie i czuję, że wciąż mam bardzo dużą motywację do prowadzenia tego bloga. Mam też kilka planów i pomysłów na rozbudowanie "mojego kawałka Internetu", ale przecież nie o tym powinnam pisać przy podsumowaniu 2016 roku, więc na razie szczegóły pozostaną tajemnicą :)

Przyznam szczerze, że nie patrzyłam ile miałam wyświetleń zanim wróciłam ani ilu nowych obserwatorów doszło, więc nie dodam tutaj żadnych wielkich statystyk. Napiszę tylko, że z każdym miesiącem statystyki są coraz lepsze, a w grudniu za sprawą wyzwania czytelniczego na 2017 rok osiągnęły bardzo ładny poziom. Już w tej chwili jest to jeden z najbardziej lubianych i najczęściej czytanych postów w całej historii bloga, a ma dopiero dwa tygodnie! Dziękuję! :)

Podjęłam też jednorazową współpracę z wydawnictwem [ze słownikiem], które udowodniło mi, że można czytać angielskie książki w papierowej wersji, a także pozwoliło na powrót do książki z dzieciństwa. Druga wciąż czeka w kolejce na przeczytanie.

Na blogu trochę się pozmieniało, m.in. dwukrotnie zmieniałam wygląd. Pojawiło się też kilka tematów okołoksiążkowych, co zdarzało się bardzo rzadko "za poprzedniej kadencji". Wymyśliłam wyzwanie, TAG, zaproponowałam zabawę "Co to za książka?", która akurat nieszczególnie się przyjęła, ale może jeszcze spróbuję z innym cytatem. Nie zmieniły się tylko dwie rzeczy: tradycyjnie zalegam z recenzjami i kupuję więcej książek, niż jestem w stanie przeczytać. Cóż, nie można mieć wszystkiego, prawda?

A skoro już o książkach mowa, to odkąd wróciłam, napisałam 42 posty, w tym 22 recenzje, co dla niektórych może być żenująco niską liczbą, jednak ja jestem usatysfakcjonowana. Średnio wychodzą 3 recenzje miesięcznie, co jest całkiem niezłym wynikiem.

W sumie w 2016 roku przeczytałam 36 książek: 21 papierowych, 13 e-booków i 2 audiobooki (audiobooków się nie czyta, ale wiecie, o co chodzi, prawda?). W tym dwie książki przeczytałam po angielsku. Wynik dużo słabszy niż rok temu, gdzie przeczytałam 56 książek, ale to i tak zdecydowanie więcej niż teoretycznie wynosi średnia krajowa, więc znacząco podnoszę statystyki i tego się trzymajmy.

Ubiegły rok niby nie obfitował w wybitne lektury, jednak 10 pozycji wywarło na mnie pozytywne wrażenie. Oczywiście mogłabym tu dodać jeszcze inne tytuły, jednak ta dziesiątka sprawiła się najlepiej. Wszystkie te książki czymś mnie zaskoczyły lub urzekły, zostawiając pozytywny wydźwięk po lekturze. Zachwyciły mnie fabułą, bogatymi światami, nietuzinkowymi bohaterami lub w inny sposób poruszyły bliskie mi tematy, wywołując różne reakcje (bo najgorsza książka to taka, która nie wywołuje żadnych emocji i szybko się o niej zapomina).

Książki podaję w kolejności, w jakiej je czytałam.

1. E-migranci. Pół roku bez internetu, telefonu i telewizji, Susan Maushart
2. Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Północ - Południe, Robert M. Wegner
3. Walt Disney. Potęga marzeń, Bob Thomas
4. Złodziej czasu, Terry Pratchett
5. Chłopczyce z Kabulu. Za kulisami buntu obyczajowego w Afganistanie, Jenny Nordberg
6. Przedrzeźniacz, Walter Tevis
7. Dusza cesarza, Brandon Sanderson
8. Zanim się pojawiłeś, Jojo Moyes
9. Gorączka. W świecie poszukiwaczy skarbów, Tomek Michniewicz
10. Krąg, Dave Eggers

Zwycięzca roku: Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Północ - Południe, Robert M. Wegner

Wegner pisze niesamowicie emocjonalne książki i mimo że to tylko fantastyka, to wszystko jest dopięte na ostatni guzik: światy, bohaterowie, akcja. I mam wrażenie, że serii dobrze robi ujęcie niektórych wątków w formie opowiadań. Dzięki temu całość zyskuje bardzo dużo dynamiki. No co tu dużo mówić: w tym roku Górska Straż bez wysiłku pokonała wszystkich konkurentów i podbiła moje serce (już teraz załamuję się z powodu braku straży w drugim tomie).

Nigdy bym nie podejrzewała, że wśród 10 najlepszych książek roku znajdzie się tylko pięć książek fantastycznych. Może to znak, że powinnam częściej sięgać po inne gatunki literackie? W tym zestawieniu najbardziej szokuje mnie Zanim się pojawiłeś, bo nie myślałam, że tego typu książka w ogóle może mi się spodobać, a tu proszę - jedna z dziesięciu najlepszych książek roku! Zrobiła na mnie wystarczająco duże wrażenie, żeby się tu pojawić, więc musiałabym oszukać samą siebie, żeby nie umieścić jej w zestawieniu. Chociaż nadal nie dowierzam :D

I jak tak patrzę na TOPlistę, to jest tak jakoś... antyutopijnie. Prawdziwe antyutopie to Przedrzeźniacz i Krąg, ale E-migranci sugerują, gdzie zmierza świat, a Chłopczyce z Kabulu do utopii mają bardzo daleką drogę. Nawet Gorączka pokazuje nieprzyjazną stronę świata, który powinien być piękny... Popadam w jakiś chory fatalizm czy jak?

Wydawać by się mogło, że to absurdalne, bo cały rok marudziłam, że nie mogłam znaleźć dobrej książki, którą naprawdę bym się zachwyciła i czytam same przeciętniaki, a jak przychodzi co do czego, to mam 10 najlepszych i tylko 6 najgorszych. Ale tu są "najgorsi z najgorszych". Taka Parszywa Szóstka.

1. Ewangelia według Lokiego, Joanne Harris
2. Zaklęcie dla Cameleon, Piers Anthony
3. Chłopcy, Jakub Ćwiek
4. Szklany tron, Sarah J. Maas
5. Północna granica, Feliks W. Kres
6. Front burzowy, Jim Butcher

Przegrany roku: Zaklęcie dla Cameleon, Piers Anthony

Zaklęcie dla Cameleon zdecydowanie było najgorszą pozycją, z jaką miałam styczność w tym roku. Nuda, moralizatorstwo, schematyczność, nieudolny erotyzm dla młodocianych i czy wspominałam już o nudzie? Wiem, że książka jest jednym z pionierów gatunku, jednak naprawdę dawno nie spotkałam się z takim dnem. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że to był mój pierwszy w historii w całości odsłuchany audiobook...

Dalej jest jeszcze gorzej, ponieważ gdybym miała wybrać drugie miejsce, to bez wątpienia zajęliby je Chłopcy - kolejny audiobook... Nie dość, że nie mogę się przekonać do audiobooków, chociaż ich słuchanie byłoby mi bardzo na rękę (zwłaszcza na spacerach z psem), to jeszcze tak fatalnie trafiłam. Nie napawa mnie to optymizmem w kwestii audiobooków. I wiecie co? Chwilami było mi naprawdę żal Rozenka, który musiał czytać Chłopców. Serio, poziom tej książki jest ŻENUJĄCY.

Reszta to po prostu zawody... Ewangelia według Lokiego była dość prymitywna, Szklany tron irytujący z powodu głównej bohaterki, a Północna granica i Front burzowy bardzo mnie rozczarowały. W obu przypadkach spodziewałam się czegoś lepszego.

---
Wśród pozostałych książek przeczytanych w 2016 roku znajduje się np. The Help (Służące). Film oglądałam kilka razy i cały czas równie mocno mi się podobał, więc uznałam, że przeczytam książkę. Po polsku nie byłam w stanie, ponieważ styl narratorki podnosił mi ciśnienie, za to po angielsku nie było tak źle (chociaż bałam się, że błędy gramatyczne i językowe mogą wbić mi się do głowy). Niestety książka nie podołała mojemu zachwytowi nad filmem i stała się kolejnym przypadkiem gorszego pierwowzoru literackiego. Myślę, że wszystko z powodu jednej jedynej sceny, która należy do moich ulubionych w filmie, a w książce jej zabrakło.

Piszę tego posta od kilku dni i nie mogę skończyć, bo ciągle coś nowego przychodzi mi do głowy, ale wydaje mi się, że napisałam już o wszystkim, o czym chciałam napisać. W związku z tym lepiej nie będę tego po raz kolejny analizować i uznam, że tak właśnie jest.

Dziękuję, że jesteście, komentujecie, pomagacie, dołączacie do różnych akcji i zawsze można na Was liczyć. Wiele osób powtarza, że bloga pisze się dla siebie. Jasne, że tak, w dużej mierze tak właśnie jest, ale prawda jest taka, że bez Was nie miałoby to sensu. Mogę udawać, że mi nie zależy, ale pisać dla siebie to ja mogę do szuflady i nie muszę tego publikować dla "całego świata". A skoro już to robię, to dobrze jest wiedzieć, że ktoś to czyta i że moje recenzje mogą komuś pomóc w podjęciu decyzji o wyborze książki. Jeszcze raz wielkie DZIĘKUJĘ i mam nadzieję, że spędzimy razem kolejny rok :)