Podwójny stos siódmy

Zupełnie nie mam czasu na czytanie dla przyjemności (co nie znaczy, że i tak tego nie robię), magisterka w powijakach (mam 13 stron i dwa tygodnie na napisanie pozostałych 67 stron), egzaminy dwa tygodnie przez sesją, prace zaliczeniowe na wczoraj, kolokwia - normalnie żyć, nie umierać - ale nie mogę odpuścić sobie przyjemności kupowania i wygrywania książek :)

A tak naprawdę to sesję mam właściwie za sobą - muszę jeszcze zdać ustnie jeden egzamin, zajęcia też skończyłam, więc pod tym względem robi się względny spokój. Dodatkowo dzisiaj w końcu ostatecznie się wyprowadzam, więc będę tylko kursować do Gdańska po wpisy i do promotora (to tylko 4,5h w jedną stronę...). Ale to takie miłe uczucie, gdy ma się świadomość, że w końcu wraca się na stałe do domu.

Stos przedstawia książki zgromadzone na przestrzeni kwietnia i połowy maja, no i brakuje w nim kilku pozycji, które ruszyły w świat lub z niego nie wróciły.

Nowa Fantastyka 5/2012

Do napisania o tym numerze Nowej Fantastyki zbierałam się gorzej niż sójka za morze, aż w końcu z przerażeniem stwierdziłam, że jest koniec miesiąca. Nie pozostaje mi więc nic innego jak zebrać moje chaotyczne myśli i pokrótce opisać majowy numer, co łatwe nie będzie. Dlaczego? Ponieważ jest najlepszy ze wszystkich wydanych w 2012 roku. 

Jest to również pierwszy numer, który czytałam całkowicie niechronologicznie - sięgałam po ten artykuł, czy to opowiadanie, które aktualnie najbardziej mnie zaciekawiło lub zwróciło moją uwagę i bez cienia wątpliwości mogę stwierdzić, że przeczytałam majowy numer najszybciej ze wszystkich. 

Zostałam oTAGowana

Czasu brak, więc oczywiście zajmuję się nie tym, czym powinnam. Na ogół nie włączam się do tego typu akcji, ale tym razem mam ważny powód, który nazywa się magisterka (a właściwie wszechobecna niemoc związana z jej pisaniem). W związku z tym zainteresowani mogą przeczytać odpowiedzi na pytania zadane przez Magdę i Szarikow. Dziękuję za wyznaczenie mnie do tej zabawy ;-)

#29 Vlad Dracula

Tytuł: Vlad Dracula
Autor: Dariusz Domagalski
Wydawnictwo: Runa
Rok wydania: 2011

Wampiry... Czy istnieje osoba, która nie wie, czym są te istoty? Czy są ludzie, którzy nie zetknęli się z nimi w legendach, nie oglądali filmów lub nie czytali książek? Niesamowicie szybkie stworzenia nocy żywiące się krwią oraz posiadające moc zmieniania się w zwierzęta... Co prawda obecnie ten mroczny i niebezpieczny obraz został niefortunnie zastąpiony przez wszelkiego typu "sparklące" wampiry, jednak chyba każdy kto interesował się krwiopijcami musiał zetknąć się również z Draculą, czy chociażby Lestatem. Jakby nie patrzeć są klasykami i niebanalnymi przedstawicielami swojego gatunku. 

Należy jednak pamiętać, że to, że ktoś słyszał o Draculi, nie oznacza, że dokładnie zna jego historię. Ja (i przyznaję to bez bicia, choć z dość wysokim poziomem wstydu) na przykład nigdy nie czytałam książki Stokera, oglądałam jedynie film z genialną kreacją Garry'ego Oldmana. Uznałam, że czas najwyższy skierować się na właściwe tory, dlatego też sięgnęłam po książkę Dariusza Domagalskiego. W końcu nikt nie twierdził, że zacznę od konwencjonalnych powieści...