Podsumowanie miesiąca: wrzesień 2017

Od połowy sierpnia przechodziłam drobny kryzys czytelniczo-blogowy, dlatego wrzesień wypadł bardzo słabo. Liczba postów jest co najmniej załamująca, ale już wróciłam na właściwe tory i wszystko zmierza w dobrym kierunku. Znowu nabieram rozpędu zarówno pod względem czytania, jak i pisania.

Sam wrzesień minął mi tak szybko, że nawet nie zdążyłam zarejestrować, że „to już”. Był wyjątkowo nijaki, więc nawet nie jestem w stanie powiedzieć, co się przez ten czas działo. Chociaż z drugiej strony w końcu ograłam kilka nowych gier planszowych, a to spory sukces ;)

No ale wracając do czytelniczego aspektu bloga: we wrześniu przeczytałam pięć książek:

1. Krzyżowiec, Grzegorz Wielgus

2. Śmiejąc się w drodze do meczetu, Zarqa Nawaz

3. Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód – Zachód, Robert M. Wegner

4. Dwie karty, Agnieszka Hałas 

5. Fałszywy pocałunek, Mary E. Pearson

Rzadko zdarzają mi się tak duże rozbieżności w książkach przeczytanych w ciągu jednego miesiąca. Z jednej strony Krzyżowiec, który prawie mnie pokonał i ledwo dałam radę go przeczytać, z drugiej genialne Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód – Zachód, które są doskonałą kontynuacją, utrzymującą równie wysoki poziom, co pierwszy tom. Jest też fascynująca, autoironiczna i humorystyczna autobiografia Zarqi Nawaz. Jej Śmiejąc się w drodze do meczetu to książka doskonale odczarowująca muzułmanów i pokazująca normalne rodziny łączące w sobie wiarę i funkcjonowanie we współczesnym świecie. Z kolei Fałszywy pocałunek, mimo raczej nieprzekonującej bohaterki, został napisany w ciekawy sposób (przynajmniej 2/3 książki, bo potem już nie jest tak kolorowo) i zaskakuje bardzo sprawnie i sprytnie przygotowaną konwencją. Są jeszcze Dwie karty, o których w ogóle trudno mi się wypowiedzieć. Ogólnie książkę czyta się bardzo przyjemnie, chociaż jest coś dziwnego w stylu autorki. Chwilami kojarzył mi się z fanfickiem – dobrze napisanym, ale jednak zbyt prostym. Przyznaję jednak, że rozmach świata zrobił na mnie wrażenie (pewnie byłoby jeszcze lepiej, gdybym nie sięgnęła po książkę Hałas zaraz po genialnych Opowieściach).

Najlepsza książka... Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód – Zachód

Najgorsza książka... Krzyżowiec

Największe zaskoczenie... Śmiejąc się w drodze do meczetu

Największe rozczarowanie... Krzyżowiec

Podejrzewam, że Najlepsza książka nikogo nie zdziwiła, podobnie jak Krzyżowiec w dwóch kategoriach. No niestety, zupełnie mi nie podszedł, chociaż doceniam odwagę autora i umiejętne zastosowanie konwencji. 

Jeśli chodzi o największe zaskoczenie, to zastanawiałam się, czy umieścić tutaj Śmiejąc się w drodze do meczetu czy Fałszywy pocałunek i w sumie niewiele zabrakło, żeby lista wyglądała trochę inaczej. Ostatecznie uznałam, że Zarqa Nawaz zrobiła na mnie większe wrażenie i częściej zaskakiwała mnie swoimi pomysłami i podejściem do życia. A robiła to w sposób tak humorystyczny, że całość zasłużyła na odnotowanie. Mimo to warto wspomnieć, że Mary E. Pearson miała doskonały pomysł na przedstawienie historii w taki sposób, żeby do końca nie było jasne, który z bohaterów jest księciem, a który zabójcą. Bardzo się pilnowała, żeby nie zdradzić szczegółów i muszę przyznać, że kilka razy zwątpiłam w swoją ocenę sytuacji, a takie rzeczy zdarzają mi się wyłącznie przy książkach Agathy Christie (tylko jej pozwalam się wodzić za nos :D). W związku z tym autorce Fałszywego pocałunku należą się oklaski i słowa uznania.

Jeśli chodzi o statystyki, to jest źle. Po prostu źle. Cztery posty i dwie recenzje to żenada, ale widać czasem trzeba upaść, żeby móc się podnieść i porządnie stanąć na nogach. Mam nadzieję, że to ostatnie tak kiepskie zestawienie.

Liczba przeczytanych książek: 5

Liczba przeczytanych stron: 2132

Średnia liczba przeczytanych stron: 71

Liczba napisanych postów: 4

Liczba napisanych recenzji: 2

A jak Wam minął wrzesień? Przeczytaliście coś ciekawego, co moglibyście mi polecić? A może czekacie na jakieś nowe tytuły? Dajcie znać! Chętnie poznam coś nowego :)